راهنماي صحيح پايين آمدن از كوه

كوهنوردي و كوه پيمايي، از فعاليتهاي نشاط آور به شمار مي آيد، البته به شرطي كه نكات ايمني و سلامتي را رعايت كرده تا اوقات خوشي با تندرستي همراه باشد. استفاده از كوهستان و طبيعت زيبا و نيز لذت بردن از آن نياز به رعايت اصول و مقرراتي دارد كه توجه به هريك از آنها در تندرستي و سلامتي كوهنورد بسيار مؤثر است. كوهستان آرام و دوست داشتني، مي تواند بسيار خطرناك و حادثه ساز باشد، به ويژه براي آن دسته از علاقه منداني كه در آغاز راه قرار دارند و بي شك در معرض تجربه هاي گوناگون . بيشتر آسيب ديدگي هاي پا در كوه، مانند دررفتگي ، پيچ خوردگي و حتي شكستگي در پايين آمدن با عجله از كوهستان پيش مي آيد.در هنگام كوهپيمايي مداوم و بدون عجله حركت كنيد، وقت را تلف نكنيد چنانچه كوهپيمايي درست صورت نگيرد ممكن است به بدن آسيب رسانده و مشكلات جدي به همراه داشته باشد هنگام پايين از سرازيري كوهستان عجله نكنيد . بيشتر اتفاقات ناگوار در اين مواقع صورت مي گيرد. در سراشيبي كوهستان بواسطه برجستگي هاي مسير پرتگاه ها و موانع مشخص نيستند و چنانچه خود را كنترل نكنيد با خطرات ناگواري روبه رو مي شويد.

اگر پيش از حركت و به خصوص در هنگام پايين آمدن از كوه و در طي مسير، پاره اي احتياط هاي مقدماتي رعايت شود مي توان از بروز بسياري از پيشامدهاي خطرناك در كوه پيشگيري كرد. فرود يا پايين آمدن از كوه، زماني است كه بايد به كوهنوردان كه خسته هستند و به مسايل هم كم توجه، بيشتر هشدار داد.

در مسير بوته زار و پوشيده از پوشش گياهي بلند، سرعت گروه بايد به كمترين حدي كه روي مسير عادي مي تواند راه برود، تقليل پيدا كند. چمن زارها و مناطق علف زار، به استثناي زمستان كه از يخ و برف پوشيده مي شود و بايد از صعود و فرود روي آن اجتناب نمود، بهترين و زيباترين مسير كوه روي است. مشروط به انيكه كفش سبك نپوشيده باشيد و علف ها بلند و منطقه سنگ زار نباشد. نواحي باتلاقي گر چه خطرناك نيستند، ولي به لحاظ مشكل بودن بايد از آنها پرهيز كرد. بازگشت از مسيرهاي شن اسكي، به ويژه با سرعت زياد، به فرسايش سريع كوه كمك مي كند و حتما موجب آسيب ديدگي عضلات پا مي شود.

كوهنوردان با زدن ميله يا پرچم علامت گذاري روي برف مي كنند. سنگ چين ها ( توده اي سنگ هاي روي هم گذاشته شده) بعضي جاها به عنوان علامت گذاري مسير و گاهي به عنوان تغيير جهت مسير مورد استفاده واقع مي شوند. بعضي مواقع پيش مي آيد كه كوهنوردان در طول راه ، مسير كوهپيمايي را علامت گذاري مي كنند تا بتواند هنگام بازگشت مسير را راحت تر پيدا كنند. اين كار را در مواقعي كه مسير از روي يخچال يا برفچال بزرگي مي گذرد و هوا هم متغير است و يا وقتي كه مسير از مناطق جنگل هاي پرپشت مي گذرد و يا زماني كه شب يا مه منطقه را پنهان مي كند، انجام مي دهند.

توصيه هاي مهم:

موقع پايين آمدن از كوه گام هايتان را كوتاه و كنترل شده برداريد تا كمترين تاثير را بر محيط بگذاريد. قدم هاي برداشته شده در سرازيري بايد متعادل تر از قدم هايي باشد كه تنها تحت تأثير قوه جاذبه و بي اختيار برداشته مي شود. گام هاي متعادل از بروز خستگي زودرس جلوگيري كرده و انرژژي شما را حفظ مي نمايد. در اين نوع حركت هيچ وقت نبايد پاي را بر زمين ساييد يا استخوان ها و عضلات را بي جهت به حركت در آورد. حفظ تعادل بايد به صورتي عملي شود كه در صورت احساس سستي زمين در زير پا، بلافاصله خورد را به عقب كشيده و حركات بعدي راتحت كنترل قرار دهيد.

موقع كوهپيمايي و به خصوص هنگام پايين آمدن از كوه، آرام و راحت حركت كنيد و مرحله به مرحله  استراحت كرده و از مواد غذايي كالري زا براي تجديد قوا و انرژي كمك بگيريد. هنگام فرود از كوه استراحت را فراموش نكنيد زيرا در پايين آمدن به زانوها بيشتر فشار وارد مي شود به استراحت در سرازيري به همان اندازه استراحت در بالا رفتن از كوه اهميت دهيد.

هنگام پايين آمدن از كوه از انجام و حركات اضافي و غير ضروري خودداري نموده و ضمن حفظ نيرو و ذخيره انرژي موجود در بدن، به ويژه در فصل زمستان و نيز تنفس صحيح از رسيدن به خستگي زودرس جلوگيري كنيد. هنگام فرود آرام، از قراردادن دست ها در چپ جدا خودداري كنيد.

در مسيرهاي برفي از سرخودن بدون كنترل خودداري نماييد. در شييب هاي تند به صورت زيگزاگ حركت كنيد تا شيب مسير شكسته شود. هنگام شن اسكي و فورد از سنگ ريزه ها ، بدن را به عقت متمايل كنيد و مواظب پرتگاه ها و موانع باشيد . سعي كنيد از ريزش سنگ به پايين خودداري كنيد و قبل از گرفتن آنها به عنوان تكيه گاه از محكمي آنها مطمئن شويد.

هنگام بازگشت از كوه سطوح كاملا مقاوم و سفت و سخت و خالي ( مانند منطقه هاي بين پوشش گياهي، مسيرهاي حيوانات ) ؤ صخره ها ( مسيرهاي شن اسكي، حفره سنگ و سنگي ) و شن زارهاي سخت را انتخاب كنيد. از لگد كردن گونه هاي مختلف گياهي خودداري كنيد. هنگام پايين آمدن از مسيرهاي عمومي و علامت گذاري شده حركت نماييد. مسير صعود را با سنگ چين علامت گذاري نماييد تا در زمان برگشت دچار اشتباه و گم كردن راه نشويد.

هنگام پايين آمدن از كوه، از چوبدست يا باتوم جهت كاهش فشار روي زانوها و حفظ تعادل اسفتاده كيند . در صورت نياز از كلنگ براي تعادل و ترمز كردن استفاده كنيد. اين وسيله روي چمن زارهاي شيب دار، جنگل ها و خزه ها هم بسيار مفيداست. به هنگام پايين آمدن از كوه از قدم ها را با مكث برداريد و در شيب هاي تند روي هر پا اندكي استراحت نماييد. در سرازيري ها از تمام سطح پا استفاده كنيد و از حركت با بغل پاها خودداري كنيد .  پاها را روي زمين نكشيد، بلكه اندكي از زمين بلند كرده و دست ها را براي حفظ تعادل آزاد نگه داريد.

به هنگام فرود از كوه از ريزش و جابجايي سنگ ها جلوگيري كنيد.از جا خارج كردن يك سنگ كليدي روي يك يخچال و يا مسيري با شيب تند مي تواند موجب سقوط يخ و يا ريزش سنگ گردد. در هنگام پايين آمدن از كوه، حتي الامكان از جدا شدن سنگ جلوگيري كرده و در صورت ريزش سنگ ، ديگران رابا فرياد ( سنگ ) مطلع نماييد. از ريزش سنگ جلوگيري كنيد. هر چند پايين رفتن از مسيرهاي شن اسكي مي تواند لذت بخش باشد ولي تكه هاي سنگ و شن ممكن است وارد كفش شما شده و در ادامه مسير براي پاهاي شما مشكل ايجاد كنند. از مسيرهاي شن اسكي حتي در تابستان هم كمتر استفاده كنيد.

روي مسيرهاي حاوي تكه سنگ به چابكي حركت كنيد و آماده باشيد كه در صورت در رفتن سنگي از زير پا، به كناري بپريد.

فاصله بين افراد را به حداقل برسانيد تا سنگ ريزشي احتمالي نتواند سرعت و قدرت خطرناكي پيداكند. توجه كنيد كه در مسيرهاي خطرناك  كه امكان عبور دسته جمعي تيم وجود ندارد، يك نفر يا گروه كوچكي از افراد از گذرگاه رد شده و بقيه در محلي ايمن پناه بگيرند.

هميشه براي رها كردن كوله پشتيتان هنگام سقوط آمادگي داشته باشيد.

باانتخاب بهترين راه ها و منطقي ترين مسيرها براي پايين آمدن از كوه ، از مصرف بيهوده انرژي جلوگيري كنيد.

هميشه قبل از دير شدن وقت و گرفتاري در ميان توفان و كولاك، ارتفاع خود را كم كرده و راهي ارتفاعات پايين كوهستان شويد.

هنگام فرود، وزن شما و كوله پشتي به شدت روي ران، زانو و به طور كل پاها وارد مي شوند. انگشتان جمع شده و تكان هاي گوناگون بدن به بالاي ستون مهره ها حركت كرده و همه بدن را تكان مي دهد. از دويدن در سرازيري ها جدا خودداري كنيد اين كار آسيبهاي جبران ناپذيري به مفاصل و استخوانهاي پاهايتان وارد مي سازد. در شيب هاي تند آرام و سنگين قدم بگذاريد و پا را از زانو كمي خم و با فاصله كم و حالت انعطاف زياد بدنتان حركت كنيد. هميشه در پايين آمدن از كوه وقت اضافي براي گروه پيش بيني كنيد. هنگام پايين آمدن از كوه، شخص بايد گامهاي خود را با اختيار و كنترل شده بردارد و به ميزان سرعت خود توجه داشته باشد. به عبارت ديگر عضلات پايتان را شل نكنيد، بهترين راه براي پايين آمدن آن است كه زانوها را كمي خم كنيد و كمر را صاف نگه داريد ( راه رفتن ميمون وار )

 كوه پيمايي در شرايط زمستاني تفاوت هاي زيادي با كوه پيمايي در فصل هاي ديگر دارد، چرا كه كوه نورد با مشكلات گوناگوني در هنگام صعود و پايين آمدن از كوه مواجه مي شود. براي پايين آمدن از شيب يخي با زاويه كمتر مي توان بدن را عقب داده و بر روي كرامپن و سخمه كلنگ اقدام به پايين آمد نمود ، به ترتيبي كه دست طرف شيب را در دسته كلنگ و نزديك به سخمه قراردارد و دست ديگر را به دسته كلنگ گرفت و با كشيدن محكم سخمه به سطح شيب بر روي برف سر خورد و اقدام به پايين آمدن نمودو يا دست را به دسته كلنگ در نزديك سخمه گرفت و با فشار سر كلنگ به يخ و فشار كرامپن ها به طرف پايين،به طرف انتهاي شيب شيب حركت نمود.

هنگام پايين آمدن در شيب هايي با برف سخت بايد به وسيله ضربه پاشنه كفش، جاي پا بسازيد . با زياد شدن شيب و سختي ساختمان برف استفاده از كلنگ و كرامپن اجتناب ناپذير است. غالبا كلنگ در هر صعودي در دست طرف شيب قرارد مي گيرد. هميشه به هنگام كوهنوردي و انتخاب مسير به بازگشت هم فكر كنيد. اگر بالا رفتن از جايي آسان است. لزوما پايين آمدن آسان نخواهد بود.

براي فرود آمدن از كوهستان اغلب مسيرهايي انتخاب مي شوند كه از مسير صعود راحت تر هستند. از حركت روي مسيرهاي بهمن گير خود داري كنيد هنگامي كه از بين ديواره هاي يك دره عبور مي كنيد از مسيرهاي مابين درختان مسير بهمن گير حركت كنيد.

لازم است از پايين آمدن از ميان كوه هاي ناشناخته كه پايين آن ديده نمي شود، خودداري نماييد. مراقب شيب هاي علف زار خيس باشيد، زيرا بسيار لغزنده است. چنانچه با شيب تند صخره اي درگير شديد و مجبور هستيد در يك رديف حركت نماييد بايد فاصله را آن قدر كم كنيد كه چنانچه سنگي از جاي اصلي خودش جدا شد فاصله افراد آن قدر نباشد كه سنگ شتاب بگيرد.

پيش از تاريك شدن هوا،كوه را ترك و پايين بياييد. چنانچه در كوه گم شديد، هرگز از پايين آمدن از كوه عجله نكنيد،با مشورت، بهترين راه فرود را پيدا كنيد.

هنگام حركت در سرازيري كوه،داخل پوتين، جوراب ضخيم و نرم ديگري پوشيده و با بستن محكم بند كفش از حركت اضافي پا در پوتين جلوگيري كنيد. موقع پايين آمدن از كوه است كه خراش هاي پوستي ايجاد مي شود و مفصل زانوها جابجا شده و مچ پا مي چرخد، از اين رو سرعت در سرازيري نبايد خيلي بيشتر از سرعت سربالايي باشد. چنانچه هنگام پايين آمدن از كوه، كفش پنجه پايتان را مي زند، توقف كنيد و بند كفش خود رامحكم كنيد.

به هنگام پايين آمدن از شيب هاي تند كوهستان، جهت كاهش فشار ناشي از شيب و حمل كوله پشتي ، به صورت زيگزاگ ( مارپيچ ) حركت نموده و از برداشتن قدم هاي بزرگ خودداري كنيد. اين كار انرژي شما را بيشتر حفظ مي كند و مي توانيدمسافت بيشتري را طي كنيد و روز بعد دچار انقباض عضلاني كمتري شويد. وقتي از سراشيبي كوه پايين مي رويد بندهاي شانه كوله پشتي خود را محكم كنيد، زيرا اگر كوله پشتي مدام جابه جا شود تعادل تان به هم مي خورد. پوتين هاي خورد را چك كيند ومطمئن شويد كه بندها محكم بسته شده باشد، به طوري كه انگشتان پا جلوي كفش ها را لمس نمي كند ( پا به جلو نمي لغزد ).

چنانچه تشخيص اين كار سخت است بهتر است يك جفت جورات اضافي بپوشيد. در پايين آمدن از سطح هاي برفي با شيب زياد، چنانچه شخص نتوانست پشت به شيب پايين بيايد، بايد فورا چرخيده و رو به شيب با كوبيدن پاشنه كفش به برف و درست كردن جا پا و تكه بر روي دست ها پايين بيايد. در جاهايي با شيب كم و بدون خطر مي توان با كف كفش به طرف پايين ليز خورده و پايين آمد. سرعت اين حركت را مي توان با بالا آوردن نوك كفش ها و كم و زياد كردن فشار پاشنه ها تنظيم كرد. در صورت ليز خوردن در سطح پر شيب برفي بايد فورا به طرف سطح شيب دار برگشته و با دستها به سطح تكيه كرد و نوك كفش ها را با كمي فاصله از هم به سطح برف فشار آورده براي اين كار بايد سر و گردن و بالاتنه را از سطح برف دور نگه داشته تا نوك كفشها بهتر به برف گير كنند براي انجام بهتر اين كار تمركز ضروري است. چنانچه كلنگ يخ در دست داريد، بهتر است دسته اش را نزديك سرتان گرفته و در يخ فرو بريد.  

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: